تقاضای بالای عرضه اولیه با جذابیت کم ریسکی این سهام

عرضه اولیه یکی از شیوه‌های آسان فعالیت سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه است که همواره از استقبال مطلوبی برخوردار بوده است. این شیوه سرمایه‌گذاری باعث اشتراک سرمایه‌گذاران خرد با سهامداران کلان شرکت شده و با ارائه نقدینگی برای آن‌ها زمینه سرمایه گذاری‌های جدید را فراهم می‌آرود.

در طی سال‌های اخیر توجه به عرضه‌های اولیه سهام به دلیل رشد تعداد سرمایه‌گذاران خرد در بازار سرمایه، شاهد انتفاع قابل توجه سهامداران عمده از این حوزه شدیم. یکی از سوالاتی که ذهن هر خواننده ای را درگیر می‌کند، پیش بینی زمان اجرای عرضه اولیه است. اگرچه تعیین زمان آن بر عهده سازمان بورس است اما دقت در تاریخچه عرضه اولیه دو سال گذشته مشخص کرده است که عرضه‌های اولیه در زمان اقبال بازار و حضور پر شور سهامداران خرد انجام شدند.

مقایسه عرضه‌های صورت گرفته در نیمه نخست سال ۱۳۹۹ با ۶ ماهه مشابه امسال حکایت از آن دارد که در مقابل عرضه ۲۰ نماد بورسی و فرابورسی در نیمه اول سال گذشته، تنها ۱۲ نماد در دو بازار بورس و فرابورس عرضه اولیه شده اند. از سوی دیگر حجم و ارزش عرضه‌های این دو دوره نیز بسیار کمتر از مدت مشابه سال گذشته بوده است.

به طوری که در نیمه نخست سال ۱۳۹۹ سازمان بورس در دو بازار فرابورس و بورس ۲۴۸,۹۵۹ میلیارد ریال سهام را عرضه اولیه کردند. در حالی که ارزش کل عرضه های اولیه ۱۴۰۰ به میزان ۲۶ درصد سال گذشته بوده است.

به دلیل اینکه تنها ۱۵ درصد کل سرمایه شرکت‌ها عرضه اولیه بوده و نمادهای محدودی در نیمه نخست امسال عرضه شدند، تأمین مالی از طریق فروش بخشی از پرتفوی بورسی یکی از مراحل تأمین مالی برای خرید عرضه‌های اولیه بود؛ چرا که این شیوه بسیار در دسترس بوده و باتوجه به محدودیت زمان عرضه راحت‌ترین نقدینگی در دسترس فروش بخش اندکی از سهام در همان بازار است.

تا به این شیوه سود میان مدت کم ریسک تری را از سرمایه‌گذاری کسب نمایند. هرچند میزان سرمایه لازم برای این عرضه‌ها به دلیل تقاضای بالای سرمایه‌گذاران بازار سرمایه پایین است اما بررسی‌های حجم ورود نقدینگی به بازار سرمایه نشان می‌دهد که عمده تأمین مالی عرضه های اولیه به احتمال زیاد از محل فروش سایر سهام موجود در سبد صورت گرفته است.

اگرچه نمی‌توان صف‌های فروش نمادهای معاملاتی را به عرضه‌های اولیه مربوط دانست اما پایین بودن حجم نقدینگی ورودی به بازار یکی از عوامل اثرگذار بر تقویت احتمال تأمین مالی خرید عرضه اولیه از فروش سهام است.