محاسبه نرخ ME و GCC بر اساس نرخ فوب منطقه درست نیست

پس از الزام عرضه محصولات پتروشیمی در بورس های کالایی، روش های متنوع تعیین قیمت ازجمله ثابت نگه داشتن قیمت، تعیین سقف رقابت، استفاده از فرمول میانگین قیمت معاملاتی ۴ هفتگی و استفاده از نرخ تسعیر ارز ۴۲۰۰ تومانی، نرخ ارز سامانه سنا نرخ ارز نیمایی ( پایین ترین مقدار بین نرخ خرید و فروش، میانگین نرخ خرید و فروش، میانگین هفتگی و میانگین ماهانه) تجربه شده و اشکالات هر یک از روش ها در اجرا به اثبات رسیده و اصلاح شد.

بر اساس ماده ۵ دستورالعمل تنظیم بازار محصولات پتروشیمی، تعیین قیمت پایه بر اساس قیمت جهانی موجود در نشریات ICIS و PLATTS (FOB ایران یا در صورت عدم درج این مقدار قیمت بازار هدف پس از کسر هزینه حمل) صورت می گیرد. بدین ترتیب که مثلا اگر برای ماده پلیمری خاصی به قیمت فوب ایران در نشریه PLATTS درج نشده باشد، طبق آخرین آمار صادراتی شرکت های پتروشیمی که بصورت معمول هر ۶ ماه یکبار یا سالانه به روز می‌شوند، قیمت در مناطق/ بازارهای هدف صادراتی آن ماده پلیمری استخراج شده و متناسب با حجم صادراتی و هر یک از این مناطق میانگین گیری انجام می شود.

بنابراین ادعای مطرح شده مبنی بر اینکه همیشه قیمت‌های FOB منطقه ME و GCC مبنای محاسبه قرار می گیرد کاملاً ناصحیح بوده و این دفتر تنها بر اساس آمار موجود، صادرات بازارهای هدف را مبنا قرار می‌دهد. اگر در حالتی قیمت منطقه/ بازار صادراتی مورد نظر در مجلات موجود نباشد در این صورت نزدیکترین منطقه موجود جایگزین خواهد شد. طبق جدول زیر از آخرین وضعیت به روز رسانی مناطق / بازارهای هدف در گروه کالایی پلی اتیلن ها و پلی استایرن و PBR ، SBR و ABS بازارهای جنوب و شمال شرق آسیا سهم عمده ای در تعیین قیمت پایه دارند.