کاهش فاصله قیمت سیمان صادراتی با سیمان داخلی
محمدجواد خلیلی در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز، با اشاره به میزان مصرف سیمان در کشور تصریح کرد: در حال حاضر سالانه حدود ۵۵ تا ۶۰ میلیون تن سیمان در داخل کشور مصرف می شود. میزان صادرات سیمان نیز سالانه ۱۵ میلیون تن است؛ بنابراین با یک حساب سرانگشتی می توان دریافت که […]
محمدجواد خلیلی در گفت و گو با خبرنگار بورس امروز، با اشاره به میزان مصرف سیمان در کشور تصریح کرد: در حال حاضر سالانه حدود ۵۵ تا ۶۰ میلیون تن سیمان در داخل کشور مصرف می شود. میزان صادرات سیمان نیز سالانه ۱۵ میلیون تن است؛ بنابراین با یک حساب سرانگشتی می توان دریافت که حدود ۸۰ میلیون تن کلینکر و سیمان در کشور تولید می شود.
وی افزود: نکته جالب توجه این است که کارخانه های تولید سیمان در کشور ظرفیت تولید ۹۰ میلیون تنی دارند.
قیمت داخلی سیمان با صادراتی آن چندان تفاوت ندارد
این کارشناس صنعت سیمان با اشاره به عرضه سیمان در بورس کالا بیان کرد: خوشبختانه تولیدکنندگان سیمانی توانسته اند در بورس کالا پذیرش شوند. اگر عرضه سیمان در بورس کالا به درستی مدیریت شود، پیش بینی می شود که این صنعت در سال جاری شرایط خوبی برای توسعه بخش صادراتی خود داشته باشد. همچنین با توجه به خبرهای امیدبخش رفع سیاست های تحریمی، این صنعت می تواند با کاهش هزینه های خود، تقاضای شرایط صادراتی بهتری را داشته باشد.
خلیلی با اشاره به قیمت صادراتی سیمان در بندر عباس توضیح داد: در حال حاضر قیمت فوب سیمان و کلینگر در بندرعباس با توجه به هزینه های بالای انبار، سفارش گیری، بسته بندی و حمل و نقل دارد، تقریبا با قیمت فروش داخلی سیمان برابر شده است و تفاوت چندان ندارد. به عنوان مثال اگر سیمان در داخل به ازای هر کیلو ۵۰۰ تومان باشد، قیمت صادراتی آن ۷۵۰ تومان است.
چرا قیمت سیمان افزایش یافت؟
این کارشناس صنعت سیمان با اشاره به برخی رویدادهای اخیر در صنعت سیمان تصریح کرد: با توجه به افزایش هزینه های تولید اعم از انرژی، نیروی کار و … و با توجه به میزان تورم و افزایش قیمت ارز، قیمت سیمان نیز بر اساس این معیارها افزایش یافت تا بتوان این صنعت را با مدیریت نقدینگی و بودجه عملیاتی مدیریت کرد.
خلیلی با اشاره به تاثیرات عرضه سیمان در بورس کالا تاکید کرد: در حال حاضر صنعت سیمان با عرضه در بورس کالا، از نسیه فروشی به سمت نقدفروشی متمایل شده است. این شرایطی است که بورس کالا برای شرکت های حاضر در آن فراهم می کند؛ به عبارت دیگر، بورس کالا کمک می کند که شرکت ها سرمایه در گردش خود را در این بازار محرز کنند. به دنبال این امر میزان دلالی ها در این صنعت کاهش یافته و سود سیمانی ها از این معاملات بهتر می شود.
وی تاکید کرد: اگر عرضه سیمان در بورس به خوبی مدیریت شود می توان از لحاظ نقدینگی صنعت را بهبود داد و حاشیه سود شرکت ها نیز با افزایش قیمت ها و کاهش تخفیف ها، افزایش یابد.
این کارشناس صنعت سیمان درباره وضعیت تخفیف ها در صنعت سیمان توضیح داد: طی دو سال اخیر، با توجه به نزدیک شدن میزان تولیدات سیمان به ظرفیت اسمی شرکت ها و برقراری رابطه متعادل میان عرضه و تقاضا در داخل و بازارهای خارجی، تخفیف های این صنعت نیز از سوی انجمن سیمان مدیریت شد. به طوری که کارخانه هایی که از این امر زیان می دیدند، با آگاه سازی دیگر وارد رقابت منفی در این حوزه نشدند.
به گفته خلیلی، طی سال های اخیر، بسیاری از کارخانه های تولیدی سیمان به دلیل شرایط بد اقتصادی و تغییر محیط عملیاتی مجبور بودند تخفیف های ارائه دهند که منجر به زیان آنها می شد.
وی با بیان اینکه راندمان تولید سیمان در کشور افزایش یافته است، تصریح کرد: به نظر می رسد که در مدت اخیر، کیفیت شرایط تولید سیمان در کشور تغییر کرده است. وضعیت نقدینگی صنعت سیمان بهبود یافته و حاشیه سود آنها با عرضه در بورس کالا و حذف دلالان و همچنین مدیریت بازار توسط انجمن، افزایش یافته است.
بهبود حاشیه سود تولیدکنندگان سیمان
این کارشناس صنعت سیمان معتقد است که افزایش هزینه ها و سایر عوامل منجر شد تا صنعت سیمان حرکت کرده و حاشیه سود کارخانه ها بهبود یابد.
خلیلی درباره قیمت صادراتی سیمان گفت: فرمول محاسبه قیمت صادراتی سیمان، یک ضریب از قیمت کامودیتی است. به عبارت دیگر ممکن است قیمت صادراتی سیمان در کشوری، ضریبی از فولاد باشد؛ به عنوان مثال ۳۰ درصد قیمت میلگرد باشد، یعنی می تواند حدود ۲۰۰ دلار کشف قیمت شود.
وی با بیان اینکه در ایران قیمت صادراتی سیمان بین ۲۵ تا ۳۰ دلار است، توضیح داد: مدیران صنعت سیمان ریسک کمی در این خصوص اعمال کردند در حالی که صنعت سیمان می توانست بر اساس قیمت فوب سنگاپور، سریلانکا یا حتی چین، محصولات خود را صادر کند اما این صنعت محصول خود را بر اساس فوب بندرعباس و بندرامام به فروش رساند. البته انتقال سود از مبدا به مقصد یکی از مشکلاتی بود که در سال های اخیر، تحریم ها این صنعت را مجبور کرد تا از این سود چشم پوشی کند.
این کارشناس صنعت سیمان با اشاره به احتمال رفع تحریم های بانکی، بیان کرد: در صورتی که تحریم ها به خصوص تحریم های بانکی مرتفع شوند، ممنوعیت های مهم صادراتی برای صنایع اعم از انتقال ارز، بیمه صادراتی، صدور بارنامه صادراتی به نام شرکت اصلی، گرفتن کشتی به نام شرکت اصلی و … برداشته می شود و کارخانه ها می توانند به راحتی محصول خود را با قیمت های جهانی مناسب به فروش برسانند.
خلیلی در ادامه گفت: در این شرایط صنعت سیمان می تواند به قیمت های واقعی جهانی نزدیک شود و کارخانه های سیمان نیز در کوتاه مدت از رشد خوبی برخوردار می شوند.
وی درباره اثر دامپینگی تولید و صادرات در صنعت سیمان گفت: به نظر می رسد با رفع تحریم ها، با توجه به قیمت های جذاب جهانی و تفاوت آن با قیمت های داخلی، اثر دامپینگی در حوزه تولیدی و صادرات سیمان به وجود بیاید. صنعت سیمان به دلیل اهمیت دستمزد در هر تن تولید، اهمیت انرژی در هر تن نهاده تولید، اهمیت حق بهره برداری از معادن یا مواد اولیه در تولید، اثر دامپینگی را به تولیدکننده داخلی می دهد. این عوامل هر کدام حدود ۳۰ تا ۳۵ درصد در آحاد تولید تاثیر می گذارند و چون این عوامل عموما در کشور ثابت هستند یا با شیب ملایمی رشد می کنند، اثر دامپینگی خوبی برای تولید کننده دارد تا بتواند در بازه زمانی بلندتری محصولاتش را صادر کند.
اثر دامپینگی سیمان تا متعادل شدن عرضه و تقاضا مهم نیست
این کارشناس صنعت سیمان معتقد است که در حوزه تحریم ها، از لحاظ سیاسی کشور در وضعیت خوبی قرار دارد و می خواهد به دنبال تعامل با جهان باشد و این سیاست در دولت جدید نیز دیده شده است. همچنین رابط تعادلی میان عرضه و تقاضا در کشور وجود دارد که پیش بینی می شود طی ۵ سال آینده کسری در حوزه سیمان در کشور وجود نداشته باشد.
خلیلی با تاکید بر اینکه قیمت سیمان می تواند به سمت آزاد سازی برود، ابراز امیدواری کرد: خروج سیمان از قیمت گذاری دستوری می تواند آن را به سمت قیمت های جهانی و کاودیتی ها متمایل کند. پیش بینی می شود اگر در سال های آنی تعاملات سیاسی به خوبی پیش برود، صنعت سیمان نیز می تواند از قیمت گذاری دستوری خارج شده و با یک بازار آزاد روبرو شود که رابطه عرضه و تقاضا متعادل، کشش تقاضا، کشش قیمتی و عرضه وجود دارد.
وی با بیان اینکه اثر دامپینگی سیمان تا متعادل شدن رابطه عرضه و تقاضا مهم نیست، گفت: اثر دامپینگی سیمان تا زمانی که برای مازاد تولید خود، تقاضا ندارند، تنها ادامه حیات می دهد. امیدواریم طی ۴ سال آینده میزان تقاضا افزایش یافته و کارخانه ها از همه ظرفیت تولید خود استفاده کنند و با این وجود باز هم تقاضا وجود داشته باشد.
این کارشناس صنعت سیمان با اشاره به پیش بینی های وضعیت صنعت سیمان در سال های آتی گفت: در صورتی که پیش بینی های مذکور محقق شود، صنعت سیمان می تواند به بازارهای دورتری برود و هزینه های تولید خود را کاهش دهد. در این راستا هم میزان بهره وری افزایش می یابد زیرا راندمان تولید افزایش یافته است و هم حاشیه سود شرکت ها به دلیل افزایش قیمت داخلی و قیمت جهانی بیشتر می شود.
خلیلی در پایان یادآوری کرد: اگر این دو اتفاق برای صنعت سیمان رخ بدهد دور از انتظار نیست صنعت سیمان بتواند عقب افتادگی های ظرفیت های تولیدی خود را جبران کند.